Vrijdagmiddag Column 19 maart 2021

19 maart 2021 | Diversen

De column van 26 februari 2021 eindigde als volgt: De  ‘STRIJD DER ARMOEDE’, dit is een bekend paneel van Cees de Gast, werd gemaakt in 1988, is een werk in gemengde techniek met een afmeting van 105 x 245 cm. Cees was in Rotterdam op de Kunstacademie voornamelijk afgestudeerd in grafische kunst. Technieken: etsen, linosnede en lithosteendruk. Maar in zijn atelier in Reuver begon hij zich al snel toe te  leggen op het maken van wandpanelen in vele soorten en technieken. Diverse werken zijn nog te bewonderen in zijn expositieruimte in de fabriek. De strijd der armoede is een van de bekendste kunstwerken van Cees de Gast.

Maar nu verder. In relatie tot het verloop van de vrijdagmiddag columns van de afgelopen tijd en de inhoud van deze columns. Er is de laatste weken behoorlijk vanaf geweken. Dat kwam door diverse omstandigheden… Druk druk druk (zie laatste column van 12 maart 2021 en mijn relaas over de ervaringen bij het zoeken naar woonruimte. Daarnaast de confrontatie met die tegenstrijdigheden waarbij ons Coronavirus zich moet aanpassen, bijvoorbeeld: ‘moet ik als virus in de buurt bij die stoel op het terras blijven rondfladderen, of mag ik ook bij die te koude betonnen blok komen waarop iemand zijn afgehaalde koffie zit te drinken’? Ik probeer steeds dergelijke tegenstrijdigheden te begrijpen, maar weet dit verschil tussen die stoel en die betonnen blok nog steeds niet. Tevens zal het duidelijk zijn: het virus weet het zelf ook niet meer. Maar enfin, we maken ons hier niet meer druk over. We krijgen een nieuwe regering. De nieuw gekozen regeringspartijen maken vanzelf alles wel weer goed toch? Zoals altijd. Geen woningnood meer dus, voor iedereen een betaalbare woning. Precies op het moment dat we zoekende zijn. Het kan niet beter.

Na de laatste column over die fabriek daar op de Rijksweg in Reuver is er van alles gebeurd. Een stukje geschiedenis gaat verder. 

Vanaf medio 1982 mochten we in deze fabriek werken en wonen. Er werd gewerkt aan de kunst. Er kwam een kantoor aan huis. Nu komt er een einde aan deze mooie periode. Nu nog steeds (rondkijkend in de woonvertrekken, de voormalige expositieruimte, atelier en kantoorruimte) genieten we elke dag weer van het bijzondere. Een geweldige bouw, mooi monument, daarnaast zeker heel belangrijk: onze enorme privacy die we daar altijd hadden. Nu komt daar een eind aan. Het wordt nu (gezien de leeftijd) kleiner gaan wonen. We zoeken nog even verder naar een geschikte woning en zorgen er voor dat onze bijzondere werk- en woonruimten door andere eigenaren bewoond en gebruikt kan gaan worden. Wordt vervolgd… 

reageren: anskreb@ziggo.nl